Świadomy umysł

Książka należy do najgłośniejszych publikacji z filozofii umysłu
ostatnich kilkunastu lat. Przedmiotem analizy autora jest świadome
przeżywanie - świadomość fenomenalna. Chalmers uważa, że dotąd badano
świadomość tylko pod kątem „łatwych problemów”. Za łatwe zaś uznaje te,
które można rozwiązać dzięki współczesnej nauce, czyli zagadnienia
związane ze sposobem przetwarzania informacji, architekturą umysłu i
innymi jego funkcjonalno-relacyjnymi własnościami. „Trudne problemy”
pojawiają się natomiast wtedy, gdy próbuje się wyjaśnić owo nieusuwalne
subiektywne poczucie, jak to jest być świadomym. Tu, zdaniem Chalmersa,
nie pomoże nauka: na gruncie obecnie znanych koncepcji nie można
zrozumieć, z czego wynika to poczucie i na czym polega. Sam więc bierze
się za analizę i proponuje naturalistyczną teorię świadomego przeżywania
oraz swego rodzaju antyredukcjonistyczny funkcjonalizm. Wykorzystuje
przy tym swoją rozległą wiedzę naukową ze współczesnej fizyki, zwłaszcza
mechaniki kwantowej, informacji czy sztucznej inteligencji.