Malazańska Księga Poległych - 07 - Wicher śmierci. Tom 2. Ekspedycja (2007)

Rozdartą żalem panoramę skalały trupy sześciu smoków leżące na równinie w
nieuporządkowanym szeregu długości co najmniej tysiąca kroków. Z
rozerwanych ciał sterczały połamane kości; paszcze były otwarte, a oczy
wyschnięte. Tam, gdzie krew wylała się na ziemię, widma zleciały się do
niej jak muchy do soku i wpadły w pułapkę. Gdy krew ciemniała, łącząc
się z martwą glebą, duchy miotały się i krzyczały słabymi, pełnymi
rozpaczy głosikami. Kiedy wreszcie stwardniała, przeistaczając się w
szklisty kamień, zostały na wieki zamknięte w owym mrocznym więzieniu.